Medische geschiktheid van beroepschauffeurs

Rijvaardig en rijgeschikt 

Rijvaardigheid en rijgeschiktheid zijn verschillende begrippen. Rijvaardigheid wordt aangeleerd en vervolgens getoetst op het theoretische en praktische examen. Rijgeschiktheid gaat over de lichamelijke en/of geestelijke geschiktheid voor het besturen van motorvoertuigen. De twee begrippen zijn wel nauw met elkaar verbonden. 

Om de veiligheid van het verkeer te garanderen, zijn er op Europees niveau regels vastgelegd over de vereiste vaardigheden van chauffeurs (Richtlijn 2006/126/EG over het rijbewijs), die de Belgische wetgever heeft omgezet in nationale regelgeving. Of iemand veilig kan deelnemen aan het verkeer, wordt bepaald door de interacties tussen kennis, vaardigheid en lichamelijk geschiktheid. Volgens het verkeersreglement (artikel 8.3 van de wegcode (KB van 1 december 1975)) moet elke bestuurder in staat zijn te sturen, de vereiste lichaamsgeschiktheid hebben en de nodige kennis en vaardigheid bezitten. Hij moet steeds alle nodige rijbewegingen kunnen uitvoeren en zijn voertuig voortdurend goed in de hand hebben. Wie geneeskundig ‘niet in orde’ is, mag dus niet rijden.

Wat is een rijgeschiktheidsattest?

Een rijgeschiktheidsattest (RGA) is een schriftelijke verklaring dat een bestuurder lichamelijk en geestelijk geschikt is om een motorvoertuig te besturen. De beslissing of iemand rijgeschikt is of niet wordt geofficialiseerd via dat wettelijke document. Veel chauffeurs hebben zo’n attest nodig voor de uitoefening van hun beroep. Om het attest te bekomen is een medisch onderzoek vereist. Met het rijgeschiktheidsattest kan de bestuurder een rijbewijs aanvragen bij de gemeente of stad.