Wat is een ergonomische aanpak?
Wanneer er zich problemen stellen op het werk, uit zich dat meestal in klachten van werknemers, in meer ziekteverzuim, meer ongevallen, meer fouten, een verminderd rendement,... Het komt er dan op aan efficiënte oplossingen te zoeken. Een ergonomische aanpak kan uitsluitsel bieden.
Problemen lokaliseren
Oplossingen zoeken is niet altijd eenvoudig. Verschillende elementen uit het mens-werk systeem, die onderling in interactie staan, kunnen aan de basis liggen van de problemen. Deze elementen hebben te maken met:
- de uitrusting (machines, technische hulpmiddelen, gereedschap, werkplek en inrichting)
- de organisatie van het werk en de taken (taakinhoud, afwisseling, werktijden, pauzes, nacht- of dagwerk, opleiding, communicatie,…)
- de producten waarmee gewerkt wordt (gewicht, vorm, gevaarlijke chemische of andere eigenschappen, warme of koude voorwerpen,…)
- de omgeving (geluid, licht, klimaat, stof,…)
- de mens (gestalte, gewicht, conditie, kennis en vaardigheden, opleidingsgraad,…)
Risico’s analyseren
De ergonomische benadering begint steeds met een analyse van de taken en de organisatie. De benadering richt zich op de identificatie en evaluatie van risicofactoren en gebruikt hiervoor een combinatie van subjectieve en objectieve analyse. Deze analyses laten toe om de externe en interne werkbelasting nauwkeurig te kunnen bepalen. Dit vormt de basis van een effectieve preventiestrategie die zou moeten volgen op de ergonomische studie.
Als “aanpassingen uitvoeren aan het mens-werk systeem” het doel is, spreekt men van “correctie-ergonomie”. Indien men overgaat tot een volledig nieuw ontwerp, spreekt men van “conceptergonomie”.
Beide aanpakken zijn multidisciplinair, globaal en participatief. Het mag niet bij een analyse blijven. De analyse is de eerste stap op weg naar de oplossing.
