Recent verscheen het Nederlandse ‘Handboek Procesveiligheid’ van Nico Mulder. Preventieadviseur Guy Debleeckere bespreekt dit boek met het oog op de noden van een preventieadviseur arbeidsveiligheid.
Dit artikel onderzoekt in welke mate procesveiligheid rekening houdt met arbeidsveiligheid, en omgekeerd. Kan dat tot gevaarlijke omstandigheden leiden? Meerdere ernstige ongevallen in de procesindustrie zijn te wijten aan onbekendheid met de risico's die ontstaan tussen proces- en arbeidsveiligheid.
Op 10 juni 2022 hebben de afgevaardigden van de Internationale Arbeidsconferentie een resolutie aangenomen om het beginsel van een veilige en gezonde werkomgeving toe te voegen aan de bestaande fundamentele rechten. Door dit besluit verbinden alle lidstaten van de Internationale Arbeidsorganisatie (International Labour Organisation - ILO) zich ertoe om dit fundamentele recht te eerbiedigen.
Kunnen preventie en een verbetering van de arbeidsomstandigheden het concurrentievermogen van bedrijven verhogen? De Dares (Direction de l’animation de la recherche, des études et des statistiques – Frankrijk) voerde een studie[1] uit naar het verband tussen de arbeidsomstandigheden, preventie en de economische en financiële prestaties van bedrijven.
Sinds de inwerkingtreding van het systeem van de dienstencheques kunnen veel mensen volledig legaal als thuishulp werken. Deze werknemers zijn in dienst van een erkend bedrijf en werken doorgaans in de woning van de gebruiker. Maar hoe staat het met hun veiligheid? Wie is verantwoordelijk voor de verplichtingen inzake welzijn op het werk? Hoe verloopt de bescherming van de werknemers in de praktijk?
Fabrikant van schoonmaak- en lichaamsverzorgingsproducten McBride in Ieper schakelt jaarlijks zo’n 40 uitzendkrachten en 300 jobstudenten in. Om hen zo snel mogelijk te integreren in het bedrijf werkt McBride samen met uitzendkantoor Tempo Team. Samen hebben ze een onthaalbeleid uitgewerkt waarbij ook getracht wordt goede werkkrachten voor langere tijd aan McBride te binden.
In veel bedrijven gaat men nog steeds uit van de fatalistische houding dat ‘er altijd ongevallen geweest zijn en dat ze altijd zullen blijven bestaan’. Een visie die hier tegenin gaat is de ‘zero accident’-visie, waarbij men vertrekt van het standpunt dat alle ongevallen vermijdbaar zijn en dat men moet streven naar een onderneming zonder arbeidsongevallen. Markku Aaltonen (Finnish Institute for Occupational Health)(1) geeft in zijn bijdrage voor het Liber Amicorum ter ere van het tienjarig bestaan van Prevent verschillende voorbeelden van situaties waar het zero effect model met succes werd toegepast.